The One robotics: Aerodynamite
Moderator: Moderators
The One robotics: Aerodynamite
Ik zal ook maar eens tonen waaraan ik bezig ben . De eerste foto's zijn van een schaalmodelletje en de laatste is van de onderdelen die ik al heb, hopelijk veranderd dat snel(stuk metaal is een testframe, de echte volgt nog)
Zoals je kan zien is het wapen een soort schijf, en daar kan je dan ook direct de naam van de robot van afleiden.De wapenophanging zal wel anders zijn in het echt, anders duwt hij het wapen bij de minste klap in de grond, en dat is niet de bedoeling .
Zoals je kan zien is het wapen een soort schijf, en daar kan je dan ook direct de naam van de robot van afleiden.De wapenophanging zal wel anders zijn in het echt, anders duwt hij het wapen bij de minste klap in de grond, en dat is niet de bedoeling .
Laatst gewijzigd door kenshee op za jun 04, 2005 11:06 am, 1 keer totaal gewijzigd.
- ruud_boeklagen
- Berichten: 409
- Lid geworden op: do feb 17, 2005 2:50 pm
Schaalmodellen? Het zijn volwassen featherweights. Deze wegen dus maximaal 12 kg.
En in veel gevallen zijn ze sterker voor het gewicht dan de heavies.
Je hebt duidelijk de regels niet doorgelezen Ruud, of de "bouwen" afdeling van DRG site.
De kleinsten zijn 150 gram, onze ants.
De allerzwaarsten zouden in theorie superheavy walkers kunnen zijn, met 400 kg. Maar ik geloof niet dat er veel daarin zouden slagen dat nog te bouwen en te vervoeren. Een heavy walker is het zwaarste dat we tot nu toe hebben gezien. Namazu als Nederlandse poging, en eentje die de naam walker waardig is.
En in veel gevallen zijn ze sterker voor het gewicht dan de heavies.
Je hebt duidelijk de regels niet doorgelezen Ruud, of de "bouwen" afdeling van DRG site.
De kleinsten zijn 150 gram, onze ants.
De allerzwaarsten zouden in theorie superheavy walkers kunnen zijn, met 400 kg. Maar ik geloof niet dat er veel daarin zouden slagen dat nog te bouwen en te vervoeren. Een heavy walker is het zwaarste dat we tot nu toe hebben gezien. Namazu als Nederlandse poging, en eentje die de naam walker waardig is.
Beter nu creperen, dan in de wars repareren.
- ruud_boeklagen
- Berichten: 409
- Lid geworden op: do feb 17, 2005 2:50 pm
De mannen van Hard hebben ook de gewoonte alles eerst in hout ineen te zetten. Maar hun tekeningen en plannen laten dan ook weinig ruimte voor speling toe. Er is niets mis met schaalmodellen.
De allereerste die ik ooit in Nederland met eigen ogen zag was het schaalmodelletje van Pulverizer (die nog reed ook !!! Het ding kon zelfs een beetje knokken. Was geinig joh...).
De allereerste die ik ooit in Nederland met eigen ogen zag was het schaalmodelletje van Pulverizer (die nog reed ook !!! Het ding kon zelfs een beetje knokken. Was geinig joh...).
[color=indigo]I think, therefore I'm dangerous.[/color]
http://thehouseofchaos.wordpress.com/
http://thehouseofchaos.wordpress.com/
- ruud_boeklagen
- Berichten: 409
- Lid geworden op: do feb 17, 2005 2:50 pm
Er zijn er die het doen, maar er zijn heel wat roboteers die niet met CAD kunnen omgaan, het programma niet hebben of er gewoon geen zin in hebben om daar tijd in te steken.
Project Two: Hex'em hebben we ontworpen door op een stuk bruin papier de omtrek te tekenen die we in gedachten hadden, daar de balken op te leggen en ze ter plekke aan elkaar vast te lassen. Begrijpelijkerwijze is er niets meer van de tekening overgebleven. De rest is gewoon organisch gegroeid als het ware.
Ik vind het veel plezanter zo. Het rare is dat ik bij het lassen alleen maar toekeek en meteen wist aan te duiden waar er spanningen optraden, Mario en Zoltan hadden dat dus niet in de gaten. Ze hadden het nochtans moeten weten. Het zijn ervaren lassers.
De reden waarom ik daar over begin is omdat het metaal kan vervormen bij laswerk, iets waar een tekenaar wel rekening mee zou moeten kunnen houden. Er gaat zoveel mis bij het bouwen zelf...
Heeft nog iemand anders zulke verhalen ?
Project Two: Hex'em hebben we ontworpen door op een stuk bruin papier de omtrek te tekenen die we in gedachten hadden, daar de balken op te leggen en ze ter plekke aan elkaar vast te lassen. Begrijpelijkerwijze is er niets meer van de tekening overgebleven. De rest is gewoon organisch gegroeid als het ware.
Ik vind het veel plezanter zo. Het rare is dat ik bij het lassen alleen maar toekeek en meteen wist aan te duiden waar er spanningen optraden, Mario en Zoltan hadden dat dus niet in de gaten. Ze hadden het nochtans moeten weten. Het zijn ervaren lassers.
De reden waarom ik daar over begin is omdat het metaal kan vervormen bij laswerk, iets waar een tekenaar wel rekening mee zou moeten kunnen houden. Er gaat zoveel mis bij het bouwen zelf...
Heeft nog iemand anders zulke verhalen ?
[color=indigo]I think, therefore I'm dangerous.[/color]
http://thehouseofchaos.wordpress.com/
http://thehouseofchaos.wordpress.com/